(નિવૃત થતાં શિક્ષકનું મનોમંથન)
શાળાનો છેલ્લો આ દિવસ છેહૈયાના દફ્તરમાં કાળજીથી સંઘરું હું
કલરવનો કૂણો અજવાસ.
શાળાનો છેલ્લો આ દિવસ છે,
કાલથી તો વેઠવાની કાયમી અમાસ.
રમવું ને લડવું ને રડવું ને રીંસાવું,
પળભરમાં સઘળું એ ભૂલવું.
ભૂલીને સ્મિત તણી ફેલાવી પાંખડીઓ,
તાજા ગુલાબ સમું ખીલવું.
મંદિરમાં નહીં, મેં તો બાળકની આંખોમાં
જોયો છે ઈશ્વરનો વાસ.
શાળાનો છેલ્લો આ દિવસ છે
કાલથી તો વેઠવાની કાયમી અમાસ.
આંગળીમાં ઉછેર્યાં અક્ષર મરોડ
અને કંઠોમાં ઘડિયાના સૂર.
ગાંધી અશોક બુદ્ધ શિવાજી
ક્લાસમહીં પ્રગટેલાં હાજરાહજૂર.
મોહન જો ડેરોમાં ફેરવાશે સઘળું
ને થઈ જાશે મારો ઇતિહાસ.
શાળાનો છેલ્લો આ દિવસ છે,
કાલથી તો વેઠવાની કાયમી અમાસ.
નીરખી લઉં એક એક ઓરડાને મનભરી,
સ્પર્શી લઉં બારીને બારણાં.
ફાગણમાં ફૂલ હોય ડાળી પર એમ
અહીં કણકણમાં લાખો સંભારણાં.
કાળ તણા હાથ વડે વાગ્યો છે બેલ,
બદલાયો જીવતરનો તાસ,
બદલાયો જીવતરનો તાસ,
બદલાયો જીવતરનો તાસ.
ગીતઃ કિશોર બારોટ
સ્વર અને સ્વરાંકનઃ અનંત વ્યાસ
(Source: http://gujaratigazal.com/6733/)
ક્લીક કરો અને સાંભળો
શાળાનો છેલ્લો આ દિવસ છે
|