સહસ્રલિંગ તળાવ પરથી દેખાવ
(રોળા વૃત)
અહીંયા સહસ્રલિંગ તળાવ વિશાળ હૂતું
અહીંયા પાટણ જૂનું અહીં આ લાંબું સૂતું

અહીંયા રાણીવાવ તણાં આ હાડ પડેલાં
મોટા આ અહીં બુરજ મળ્યા માટીના ભેળા

એમ દઈ દઈ નામ કરવી રહી વાતો હાવાં
પાટણપુરી પુરાણ! હાલ તુજ હાલ જ આવાં

ગુજરાતનો પૂત રહી ઊભો આ સ્થળમાં
કોણ એહવો જેહ નયન ભીંજ્યાં નહિ જળમાં?

જળ નિર્મળ લઈ વહે કુમારી સરિતા પેલી
નાસે પાસે ધસે લાડતી લાજે ઘેલી

ઈશ્વર કરુણા ખરે! વહી આ નદી સ્વરૂપે
સ્મિત કરી પ્રીતિ ભરે ભરે આલિંગન તુંયે

તુંયે પાટણ! દયા ધરતીને એ સૂચવતી
ભલે કાળની ગતિ મનુજ કૃતિને બૂઝવતી

તૂજ પ્રેમસરિતા પૂર વહ્યું જાશે અણખૂટ્યું
છો ધન વિભવ લૂંટાય ઝરણ મુજ જાય ન લૂંટ્યું

તોડી પર્વતશૃંગ મનુજ મદભરિયો મા’લે
જાણે નિજ કૃતિ અમર ગળે કાળ જ તે કાળે

ને મુજ તનડું ઘડ્યું કોમળ પાણીપોચું
તે તો તેમનું તેમ રહે યુગ અનંત પોંચું
- નરસિંહરાવ દિવેટિયા