રહેવા દે રહેવા દે આ સંહાર યુવાન તું

રહેવા દે,  રહેવા દે  આ  સંહાર,  યુવાન!  તું,
ઘટે ના  ક્રૂરતા  આવી :  વિશ્વ આશ્રમ સન્તનું.

પંખીડાં,  ફૂલડાં રૂડાં,  લતા આ,  ઝરણાં  તરુ;
ઘટે ના  ક્રૂર દષ્ટિ  ત્યાં : વિશ્વ  સૌન્દર્ય  કુમળું.

તીરથી  પામવા  પક્ષી,  વ્યર્થ  આ ક્રૂરતા  મથે;
તીરથી પક્ષી તો ના, ના, કિન્તુ સ્થૂલ મળી શકે.

પક્ષીને  પામવાને  તો  છાનો  તું  સુણ  ગીતને;
પક્ષી  તેના  પ્રભુ  સાથે   હૈયામાં  મળશે  તને.

સૌન્દર્યો  વેડફી દેતાં  ના, ના,  સુન્દરતા  મળે;
સૌન્દર્યો  પામતાં  પ્હેલાં  સૌન્દર્ય  બનવું  પડે.

સૌન્દર્યે  ખેલવું  એ તો  પ્રભુનો  ઉપયોગ  છે;
પોષવું,  પૂજવું એને,  એ  એનો  ઉપભોગ છે.

રહેવા દે,  રહેવા દે  આ  સંહાર,  યુવાન! તું;
બધે છે  આર્દ્રતા છાઈ,  તેમાં  કૈં ભળવું ભલું!
- કલાપી