મહાસાગર
ખારાં-ખારાં ઊસ જેવાં, આછાં-આછાં તેલ
પોણી દુનિયા ઉપર એવાં પાણી રેલમછેલ
આરો કે ઓવારો નહીં
પાળ કે પરથારો નહીં
સામો તો કિનારો નહીં
પથરાયા એ જળભંડાર સભરભર્યા
આભના સીમાડા પરથી
મોટા-મોટા તરંગ ઊઠી
વાયુ વેગે આગળ ધાય
ને અથડાતા પછડાતા પાછા જાય
ઘોર કરીને ઘૂઘવે
ગરજે સાગર ઘેરે રવે
કિનારાના ખડકો સાથે
ધિંગામસ્તી કરતો-કરતો
ફીણથી ફૂંફાડા કરતો
ઓરો આવે, આઘો જાય
ને ભરતી-ઓટ કરતો જાય
ઊંડો-ઊંડો ગજબ ઊંડો
માણસ ડૂબે, ઘોડા ડૂબે
ઊંચાં ઊંચાં ઊંટ ડૂબે
હાથી જેવાં તૂત ડૂબે
કિલ્લાની કિનાર ડૂબે
તાડ જેવાં ઝાડ ડૂબે
મોટા-મોટા પહાડ ડૂબે
ગાંડો થઈને રેલે તો તો
આખી દુનિયા જળબંબોળ જળબંબોળ
વિશાળ, લાંબો, પહોળો, ઊંડો
એવો મોટો ગંજાવર
એના જેવું કોઈયે ન મળે
મહાસાગર તો મહાસાગર
-ત્રિભુવનદાસ ગૌરીશંકર વ્યાસ
|