એ...લિ વ્યંજના ‘એ...લિ વ્યંજના !
આમ આવ તો ?’
(બંધ બારણે મોટે ટેબલ બાઈ વ્યંજના બેઠાં !
બાનો બોલ સુણી ઝટ દઈને એ શાનાં ઊતરે હેઠાં ?)
‘એ...લિ વ્યંજના !
એ...લિ વ્યંજના, જવાબ કેમ ન દેતી ?’
(સામો બોલ દિયે એ બીજી !
બોલાવે ને ભલે બધાંયે ઊંચે ઘાંટે ખીજી !
ધીમે બોલી અંદર જોતાં ઠાઠ જુએ બા રીઝી)
‘શાણી બગલી !
દાદાજીનાં ચશમાં મોટાં ઊઁધા આંખે ઘાલી
ડાબા હાથે દાદાજીની લેખણ અવળી ઝાલી
મોટો આ કાગળ કોરો ભરતી ઠાલી ઠાલી ?
બોલ, હવે તો બોલ જરા –
ઓ નીચું માથું ઘાલી
બીડ્યા મોંએ ગણગણતી
તું કહે અહીં શું કરતી ?’
‘જો, બા, જો ! તું ના દેખે ?
હું કવિતા કવિતા રમતી !’ -સુંદરજી બેટાઈ
|