અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

          પાંજે   વતનજી   ગાલ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

          દુંદાળા દાદાજી  જેવા એ  ડુંગરા
          ઉજ્જડ છો દેખાવે ભૂંડા ને ભૂખરા

                     બાળપણું  ખૂંદી  ત્યાં ગાળ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

          પાદરની  દેરીપે  ઝૂકેલા ઝુંડમાં
          ભર્યે તળાવ પેલા કૂવા ને કુંડમાં

                     છોટપણું  છંદમાં   ઉછાળ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું
		
          પેલી નિશાળ  જેમાં ખાધી'તી સોટીયું
          પેલી શેરી જ્યાં હારી ખાટી લખોટીયું

                     કેમે   ભુલાય   કાન ઝાલ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

          બુઢ્ઢા મીઠીમા  એની  મીઠેરી બોરડી
          ચોકી ખડી એની થડ માંહે  ઓરડી
          દીધાં શાં ખાવા અમે ઝંઝેરી બોરડી

                     બોર ભેગી ખાધી'તી ગાળ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

          બાવા  બજરંગીની  ઘંટા ગજાવતી
          ગોમી ગોરાણીની જીભને ચગાવતી
          ગોવા  નાવીની   છટાને  છકાવતી

                     રંગીલી     રંજીલી   ગાલ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

          વ્હાલભર્યા વેલામાં ચંચી એ ચીકણી
          તંતીલી  અંબા ને  ગંગુ  એ બીકણી
          શ્યામુ કાકાની  એ ધમકીલી છીંકણી

                     જેવું   બધુંય   ગયું   હાલ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

          છોટી  નિશાળમાંથી  મોટીમાં  ચાલ્યા
          પટ પટ  અંગરેજી  બોલ બે'ક ઝાલ્યા
          ભાઈ ભાઈ ક્‌હેવાતાં અકડાતા હાલ્યા
		
                     મોટપણું   મ્હોરન્તું   ચાલ્યું
                     અનેરી પાંજે વતનજી ગાલ્યું

             -સુંદરજી બેટાઈ