હું આજ બનું છું લોઢું
હું આજ બનું છું લોઢું.
તપી ટિપાતાં, ઘાટ ઘડાતાં
મૂલ્ય વધે છે દોઢું.
હું આજ બનું છું લોઢું.
ઉરની મારી એરણ ઝીલે ઘાવ અનુભવ-ઘણના,
શેર બશેરે ના કંઈ ગણના, ઘાવ અહીં મણ મણના.
ઢેફાં સાથે, ધરતી માથે
પથ્થર થઈને પોઢું
હું આજ બનું છું લોઢું.
માટી જેવો પોચો તો યે જ બનું છું માટી,
પીધી આજે વિષમ વેદના ઘૂંટી ખરલે ઘાટી,
દિલનાં દુઃખ સૌ દિલમાં દાટી
મલકાવું છું મોઢું.
હું આજ બનું છું લોઢું.
કોણ આવશે, ઓળખશે આ અંતર આળું મારું
કોણ આવશે પ્રકાશ વેરી ? હટાવશે અંધારું
એવી એવી આશાઓની
રોજ રજાઈ ઓઢું
હું આજ બનું છું લોઢું.
(તા. ૨૮-૬-૧૯૫૬)
દિનકરરાય વૈદ્ય ‘મીનપિયાસી’
|