એક સુસ્ત શરદની રાતે

એક સુસ્ત શરદની રાતે
આળસ મરડી રહી’તી ક્ષિતિજો
ને વ્યોમ બગાસું ખાતું હતું;
આંખો ચોળી નિદ્રાભારે
પાંપણ પલકાવતી તારલીઓ,
ભમતી’તી આછી વાદળીઓ
કંઈ ધ્યેય વિના અહીંયાં તહીંયાં;
ચંદાએ દીવો ધીમો કરી
મલમલની ચાદર ઓઢી લીધી.

એક સુસ્ત શરદની રાતે
ત્યાં મંદ પવન લ્હેરાયો,
ડાળે પંખી બેચેન થયાં,
જરી ઘેનભરી કચકચ કીધી
એક બચ્ચું હરણનું બેઠું થયું,
હળવેકથી ડોક ખણી લીધી,
મૃગલીએ પાસું બદલીને
નિજ બાળનું શિર સૂંઘી લીધું,
ને ભીરુ સસલું ચમકીને
બેચાર કદમ દૂર દોડી ગયું.

એક સુસ્ત શરદની રાતે
જ્યાં મંદ પવન લ્હેરાયો,
ચંપાએ ઝૂકી કાંઈ કહ્યું
મધુમાલતીના કાનોમાં;
મધુમાલતી બહુ શરમાઈ ગઈ
અને ઝૂમખે ઝૂમખે લાલ થઈ
ને ચંપો ખડખડ હસી પડ્યો

ભ્રુભંગ કરી રહી વૃક્ષઘટા,
કંઈ ફૂલ બકુલના કૂદી પડ્યાં
મધુવનની ક્યારી ક્યારીએ,
માંડી કૂથલી ઉશ્કેરાઈને
ચકિત થઈ ગભરુ કળીઓ
ગુલબાસ જૂઈ ગણગણી ઊઠ્યાં,
દર્ભે ડમરાને ગલી કરી,
ને વૃદ્ધ પીપળો ડોકું ધુણાવી
ગયો સમય સંભારી રહ્યો.

એક સુસ્ત શરદની રાતે
જ્યાં મંદ પવન લહરાયો,
કાઢીને અંચલ મેઘ તણો
દિગ્વધુઓ અંગો લૂછી રહી,
જોવા શશિરાજ ચઢ્યો ગગને,
અણજાણને ઈચ્છા જાગી ગઈ;
ક્યહીંથી અણદીઠો સ્નેહ સર્યો
પ્રસ્વેદ ફૂટ્યો પાને પાને,
સૂતેલી ક્લાન્ત પ્રગલ્ભ ધરાને
રૂપેરી રોમાંચ થયો,
એક સુસ્ત શરદની રાતે
જ્યાં મંદ પવન લ્હેરાયો.
-નિનુ મઝુમદાર
ક્લીક કરો અને સાંભળો
શ્રી નિનુ મઝુમદારના પુત્રી
અને નાટ્યકર્મી મીનલ પટેલના કંઠે
આ કાવ્યનું સુંદર પઠન
એક સુસ્ત શરદની રાતે