નર્મદા નામધન્યા

(મંદાક્રાંતા-સૉનેટ)
આઘેનો  એ  ગિરિકુહરનો  સાંભળું  છું નિનાદ;
ઠેકા  લેતી  નીરખું  છું  તને  કન્યકા  વિંધ્યપાદ;
પાસેના  સૌ  તરુખડકને  ક્હેતી   જાણે  વિદાય
રેવા! તન્વી  સ્મિતધવલ તું  ઊતરી  પ્હાડ જાય.

વ્હેતી પ્હોળે  પટ  કદીકદી  ધોધધારે  ધસે  તું;
વાટે-ઘાટે  રમી-ભમી વળાંગો  રૂપાળાં  રચે  તું;
નીલાં વારિ સ્ફટિક ચળક્યાં તો કદી માટી-મેલાં
તોફાનોમાં  ઊછળત  ફીણે  ઇન્દ્રચાપો  મઢેલાં!

તીરે તારા  અગણિત ઊભા  મંદીરો-યાત્રીઓના
જાણે શ્રદ્ધા શિખર ધ્વજ! એકાન્તમાં રાત્રિઓના
ખૂલે  તારા  રૂપ : મકર-પીઠે  અહો,  દેવકન્યા!
વા કાંઠેના  ગિરિજન સમી રૂપસી શ્યામ વન્યા!

સૌન્દર્યોની   અદ્ભુત   મહાવાહિની  સુપ્રસન્ના
ઉત્પત્તિથી  વિલય લગી  તું  નર્મદા  નામધન્યા!
(૨૬-૭-૨૦૦૦)

-જયંત પાઠક