રણ તો ધીરાનું રણ તો ધીરાનું, ધીરાનું, નહિ ઉતાવળા કાયરનું ધીર વીર જે હોય તે જ ખૂબ સામો થાયે પહાડ પડે રણમાં રહે ઊભો, લેશ નહિ ગભરાયે ધીર વીર કો પ્રસંગ શોધે, સહેવાં કષ્ટો ભારે જાણી જોઈને આફત વ્હોરે, રાજી ઘા લે ત્યારે થતે બાવરાં ઉતાવળાં રે, હાર થાય છે મોટી વિના કારણે ઘાત થાય ને, જાય કનેથી લોટી કાયર થઈને નાસી જાતાં, અધવચ્ચ મૃત્યુ ઝાલે એમ મરવા કરતાં રણમાં કેમ ના મરવું ભાલે? ડાહ્યો તે દેશાવર વેઠે, જ્ઞાની બહુ અથડાયે ધીરવીરના પગ સંકટમાં કદી નહીં લથડાયે ધાર્યુ મેળવે વા ટકી રહે, વા તે મૃત્યુ પામે ત્રણેથી તેને બહુ જશ છે, શત્રુ ધન્ય કહે સામે પ્રપંચ રણમાં બહુ સપડાવે, મોટા ત્રણે તાપો શૂર વીર જન કળે વળેથી, મારે તે પર છાપો ભણી વધારો જોસ્સા સહુ જન, પણ કબજામાં રાખો પહેલેથી એ જીતી જાણો તો, શત્રુ નીચે નાખો જાણી જોઈ ના સંકટ વ્હોરો, સંકટમાં ન બીઓ કહે નર્મદ સહુ ધીરવીર થઈ, જશ લઈ જુગજુગ જીવો -નર્મદ
|