[પાછળ] 
સાચા શબદના પરમાણ

આપ  કરી   લે    ઓળખાણ
એ  સાચા  શબદના  પરમાણ
સાકર  કહે નહિ  હું  છું મીઠી
વીજ  ન  પૂછે  મુજને  દીઠી?
મોત  બતાવે  ન યમની  ચિઠ્ઠી
પેખ્યામાં      જ      પિછાણ

કોયલ    ટહુકારે   આંબાડાળે
અંગ  ન  તોડે,   કંઠ  ન વાળે
ગંગા  વહેતી   સમથળ   ઢાળે
ખેંચ    નહિ,    નહિ    તાણ
એ  સાચા  શબદના  પરમાણ

ફૂલ ખીલે નિત નવ જેમ ક્યારે
શ્વાસ  લિએ  ને  સૌરભ  સારે
અંતરથી   એમ   ઊઠે   ત્યારે
વહે       સ્વયંભુ        વાણ
એ  સાચા  શબદના  પરમાણ

-મનુભાઈ ત્રિવેદી ‘સરોદ’
 [પાછળ]     [ટોચ]