સ્મારક (છંદઃ પૃથ્વી) લઉં ફૂલછડી? સુગંધમય પાંખડી? કે ઘડી શિલા શકલને અબોલ વદને ય વાચા દઉં? વિરાટ નભમાળથી ચકચકંત તારા લઉં, ધરું ચરણમાં? પળેપળ રચું નવી દીવડી? સહસ્ત્રકિરણાવલિરચિત દીપતી રાખડી થકી ગ્રથિત વિશ્વનાં પરમ પંચતત્ત્વો સહુ તણા અચલ ચિત્રની જ સ્મૃતિ એક તારી ચહું; કિયું રચું કહે ? અનંત યુગરાજથી યે વડી! હતી રમતીઆળ તું — સરલ શાંત ગંગોદક — સદા પતિતપાવની, કમલરેખ શી વિસ્તરી, વહી ઘનગંભીર નિત્ય મુજ જીવને નિર્ઝરી, ઊડંત જગતાતની અતિ વિશાળ કો કલ્પના સમી, તુજ મસે કઈ નવીન હું રચું ભાવના? ‘ઈલા’ શબદ એક એ જ નથી ભવ્ય શું સ્મારક? -ચંદ્રવદન ચીમનલાલ મહેતા
|