ગા ક્ષણિકનાં ગાન
ગા ક્ષણિકનાં ગાન,
રે મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૧)
આજ આ સંધ્યાની ઝલકે
અકારણ આનંદ પુલકે,
સ્ફુરે નવલાં ગાન
રે મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૨)
જે પલક નિરખી, પલક મલકી
ક્યાંય ચાલ્યાં જાય,
જે પીઠ ફેરી મીટડી પણ
માંડવા નવ ચાય;
એ સૌ ક્ષણિકનાં ગાન
ગા મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૩)
દૈ હાથતાળી, વાત ટાળી,
રાત સાથે ના સુએ;
નવ વાત પૂછે, નેણ લૂછે,
પાછું વાળી ના જુએ;
એવાં સકળનાં ગાન
ગા મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૪)
ના થજે હેરાન, રે મન
ના થજે હેરાન!
આ સનાતન, એ ચિરંતન,
કરીશ ના એ કાંઈ ચિંતન
આજને દિનમાન
વીતી ગયેલી વાતડીના
સ્મરણ-ગજરા ગૂંથજે ના,
ના થજે હેરાન,
ગા મન! ગા ક્ષણિકનાં ગાન
(૫)
આવનારાં ભલે આવે,
જે થનારું હોય થાવે;
ખેર! સઘળાં ચાલ્યા જાવે
ક્ષણ તણા મેમાન;
ગા મન! ગા ક્ષણિકનું ગાન
(૬)
હો ભલે અવસાન, રે મન!
હો ભલે અવસાન.
જેને જીવન થોડુંક તેનાં
દે થવા અવસાન.
ફુલહાર ટૂટ્યો ફૂલ ખરિયાં,
ભ્રષ્ટ થૈને ધૂળ ઢળિયાં,
વીણતા હેવાન,
એનું ભલેરું અવસાન.
ગા મન! ગા ક્ષણિકનું ગાન
(૭)
સમજું નહિ તેને સમજવા ના ચહું,
મળતું ન તેની ખોજ શા માટે લહુ,
જે મળ્યું તેથી પ્યાસ છિપવી,
ગયું તેની ખોટ છુપવી
થવા દે અવસાન
બાકી સર્વનું અવસાન;
રે મન! ગા ક્ષણિકનું ગાન
(૮)
રોતું રહે નાદાન
મન રોતું રહે નાદાન!
તુજ હાથ બાંધી ગાંઠ તેને
છેદે પણ તુજ હાથથી;
સન્મુખ ઊભું છે જે સહજ
તે લે લગાવી બાથથી,
દુર્લભ બધાંને દૂર ઠેલી
આજ દે સન્માન
રે મન! ક્ષણિકને સન્માન
(૯)
આ સંધિકાનાં કિરણ પલભર
ચડે ઝરણાં-ઘોડલે,
આ બુન્દ ઝાકળ તણું પલભર
ઝૂલે ફૂલ-અંબોડલે.
ત્યમ તું ય પલભર
ગાન દિલભર
ગાઈ થા નિર્વાણ;
ગા મન! ક્ષણિક સૌનાં ગાન
-ઝવેરચંદ મેઘાણી
–––--––––
આ કવિતા ગમી?
તો આ ફિલ્મી ગીત પણ કદાચ ગમશે.
ક્લિક કરો અને સાંભળોઃ
|