[પાછળ]

હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન!

(સવૈયા એકત્રીસા) ઝેર ગયાં ને વેર ગયાં, વળી કાળા કેર ગયા કરનાર, પર નાતીલા જાતીલાથી સંપ કરી ચાલે સંસાર; દેખ બિચારી બકરીનો પણ કોઈ ન જાતાં પકડે કાન, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. રાજ અનુપમ આજ થયું છે, લાજ વધારી તારી લેખ, ઘોર કુકર્મી ચોર ગયા ને જોર દગાનું ડૂબ્યું દેખ; મહમદ સરખા મારણ ન મળે, તૈમુર તુલ્ય નહિ તોફાન, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. જુલમ રાજાની જડ ઉખડી, નાદિર સરખા પામ્યા નાશ, ભારે ભીલ તણો ભય ક્યાં છે, ક્યાં છે કજિયા ને કંકાશ; વિધવિધના વૈભવ વસ્તીને, પહેરે પટકૂળ, ચાવે પાન, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. હોલકરથી નહિ હોય ખરાબી, મરાઠા કોણ જ માત્ર, કદી સંહાર ન કરે સિંધિયા, પીંઢારા પણ ગયા કુપાત્ર; ઈંગ્લિશના નેજા નીચે તારાં તનુજ કરે ગુલતાન, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. એ બળવંતા આશ્રય આગળ, ગાય ધવલ મંગળ ગુણગીત, જેના ધારા સૌથી સારા, નિર્બળ નરને ડર નહિ ચિત્ત; કોળી નાળીનો ભય ટાળી, સંભાળ રાખે સંસ્થાન, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. ફાંસીખોરા ફેલ કરીને, વનમાં પાડી ન શકે વાટ, ધીંગા કાઠી જટનાં ધાડાં ધોડાં ઘેરી ન શકે ઘાટ; ખેતર કે કુવેતરમાં જઈ, લશ્કર લૂંટી ન લહે ધાન્ય, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. લંકાથી હિમાલય લગભગ, કલકત્તાથી કચ્છ પ્રવેશ, પંજાબી, સિંધી, સોરઠિયા, દક્ષિણ માલવ આદિક દેશ; દિવસ ગયા ડરના ને દુઃખના, સુખના દિનનું દીધું દાન, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. તે માટે તું તો તનમનથી, માની લે એનો આભાર, રાજી રાજી રહી નિરંતર, સ્વર્ગ સમો સજજે શણગાર; દિલથી આશિષ દે છે દલપત્ત, મહિમા મોટું મેળવ માન, એ ઉપકાર ગણી ઈશ્વરનો હરખ હવે તું હિન્દુસ્તાન. -કવિ દલપતરામ ડાહ્યાભાઈ

[પાછળ]     [ટોચ]