આંખડી છેડે સરગમ, હૃદય તાલ દે

આંખડી છેડે સરગમ, હૃદય તાલ દે, અંતરો ગાય  પંચમના સૂરે ગઝલ;
દર્દ અંગડાઈ લે, પ્રેમ ઝૂમી ઊઠે, રૂપ ઝણકાવે પાયલ અને સ્ફુરે ગઝલ.

દૃશ્ય  સર્જાય  મોંઘું  મિલનનું  અને  સાથિયા ચાંદ સૂરજના પૂરે ગઝલ;
દોર  ગોઝારો  જામે  વિરહનો  અને  રાતના  ઘોર  સન્નાટે  ઝૂરે ગઝલ.

ઊર્મિઓને કશું  ક્યાંય બંધન નથી, લાગણી મુક્ત છે સ્થળ અને કાળથી;
બુલબુલોએ  રચી ગુલશનોમાં  અને  આમ્ર-કુંજોમાં  ગાઈ  મયૂરે ગઝલ.

બે  ધડકતા  દિલોની  કહાણી  બને,  રંગભીની   કરુણાની  લ્હાણી બને,
પ્રેમ  ને  રૂપની  દિવ્ય વાણી  બને,  તો જ પહોંચી શકે  દૂર-દૂરે ગઝલ.

દેહના  કોડિયે  પ્રાણની  વાટને   લોહીમાં  ભીંજવીને  જો  બાળી  શકો,
તો જ  પ્રગટી શકે  દર્દની મહેફિલે  દિલને  રોશન કરે  એવું નૂરે ગઝલ.

જન્મ, મૃત્યુ છે મત્લા ને મક્તા ઉભય, શ્વાસના કાફિયા જિંદગીનો વિષય;
રંગ લૌકિક છે પણ અલૌકિક લય,  ગાય છે ‘શૂન્ય’  ખૂદની હજૂરે ગઝલ.

સ્વરઃ મનહર ઉધાસ
રચનાઃ ‘શૂન્ય’ પાલનપુરી

ક્લીક કરો અને સાંભળોઃ
 
[પાછળ]     [ટોચ]